W dniu 29 kwietnia weszła w życie ustawa z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, zwana powszechnie ustawą deweloperską. Głównym jej celem jest lepsza ochrona nabywców mieszkań i domów na rynku pierwotnym poprzez wprowadzenie nadzoru nad pieniędzmi powierzonymi deweloperom przez klientów. Ustawa również reguluje treść umowy deweloperskiej określając prawa i obowiązki stron.

Zgodnie z ustawą, każda umowa deweloperska musi być zawarta w formie aktu notarialnego. Koszt wynagrodzenia notariusza, wypisów aktu oraz koszty sądowe obciążą po połowie nabywcę i dewelopera. Dodatkowo roszczenia nabywców (o wybudowanie domu czy wyodrębnienie lokalu i przeniesienie ich własności), będą obowiązkowo ujawniane w księdze wieczystej, dzięki czemu będą skuteczniejsze wobec osób trzecich.

Przed podpisaniem umowy deweloperskiej każdy klient (na swoje żądanie) otrzyma w formie papierowej lub elektronicznej prospekt informacyjny. Prospekt ten będzie zawierać: dane na temat realizowanej budowy, dane o sytuacji prawno-finansowej dewelopera, takie jak: odpisy z KRS, odpisy z ksiąg wieczystych, pozwolenia na budowę, sprawozdania finansowe, projekty architektoniczno-budowlane; przykłady poprzednich ukończonych przez dewelopera inwestycji.

Dodatkowo ustawa zobowiązuje dewelopera do założenia dla każdego nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego bankowego rachunku powierniczego (otwartego lub zamkniętego). W przypadku rachunku powierniczego otwartego pieniądze będą zwalniane przez bank w miarę zakończenia poszczególnych etapów robót budowlanych, a w przypadku rachunku zamkniętego dopiero po zakończeniu całej inwestycji.

Zdaniem niektórych ekspertów, nowa ustawa może wyeliminować z rynku inwestycyjnego małe firmy deweloperskie oraz spowoduje zwiększenie kosztów budowy.